woensdag 31 maart 2010

Einde roofvisseizoen 2009-2010.


Morgen is de eerste dag in april en ook gelijk de eerste dag van dit jaar dat er niet meer op roofvis gevist mag worden. En daar hou ik mij ook strikt aan. Gelukkig zijn er nog genoeg leuke andere visserijen te doen. Dichtbij huis kan er gericht worden gevist op zeelt en karper. Een zeelt boven de 50 cm (voor velen heel gewoon) staat nog altijd hoog op mijn verlanglijst van te vangen vissen. Zeker als dat onder de kant met de pen gebeurd.
Als er wat meer tijd voorhanden is wil ik het ook eens gericht op winde proberen. Ik heb twee watertjes op het oog die bekend staan om de aanwezigheid van winde. Een voor mij nog tamelijk onbekende vis die ik nog nauwelijks gevangen heb. Gevist wordt met een lange lichte penhengel of met een vlokhengel.
Als er eens een dag gevist kan worden pak ik twee medium karperhengels in en ga naar de IJssel toe om gericht op barbeel te vissen. Een prachtige vis die jammer genoeg door de sterke stroming met te zwaar materiaal moet worden bevist.
En dan heb je ook nog de uitstapjes met de familie waarbij een lichte winclepicker meegenomen wordt om op brasem te vissen.

Over het afgelopen roofvisseizoen kan ik redelijk tevreden zijn. In de korte periodes dat gevist werd is vaak heel goed gevangen. Geen hele grote vissen maar wel groot genoeg om er veel plezier aan te beleven. Ook tijdens het verticalen en dropshotten vanuit de bellyboot is soms ontzettend goed gevangen. En dit alles met materiaal waar ik volledig achter kan staan en waar het elke keer weer een genot is om mee te vissen.

maandag 29 maart 2010

Wedstrijd lurebuilding 2004

Rond 2004-2005 hield ik mij veel bezig met het maken van vooral jerkbaits uit hardhout en had ik contact met een groot aantal gelijkgestemden in binnen en buitenland. Tijdens de gesloten roofvis periode van 2004 heb ik samen met lurebuilding.nl een wedstrijd uitgeschreven om het mooiste en meest originele ontwerp te maken van een kaal houten lichaam wat een ieder kreeg toegestuurd na aanmelding. Er kwamen hele leuke inzendingen binnen waar hier een aantal van te zien zijn. Heel leuk om te doen en er was een breed draagvlak voor gezien ook de bereidwilligheid van sponsoren om mooie prijzen beschikbaar te stellen. Ook het clubblad van de SNB schonk er aandacht aan en een gedeelte van het toenmalige artikel wat door mij hierover is geschreven staat hieronder vermeld met de titel: "Hout houdt ons bezig".

Hout houdt ons bezig

Het kunstaasvissen is ongekend populair geworden sinds het verbod op de levende aasvis. En niet alleen geliefd bij vissers. Ook leveranciers van hengelsportartikelen hebben deze markt ontdekt. Een eindeloos aantal kunstaasjes is dan ook bij haast elke hengelsportwinkelier te vinden. De keuze is enorm, zeker als je ook je weg weet te vinden op het internet. En toch zijn er mensen die iets missen in het aanbod of het gewoon te duur vinden. Deze categorie gaat zelf aan de slag om kunstaas te maken, soms met veel succes. Zo is in Nederland dan ook een aantal mensen te vinden die zo succesvol zijn in het maken van kunstaas dat een groot aantal roofvissers in binnen en buitenland hun aasjes kent en ermee vist. Naast deze personen zijn er ook nog genoeg te vinden die alleen voor eigen gebruik kunstaas maken of een bescheiden handel hierin hebben.
Om een indruk te krijgen van de mogelijkheden die er zijn om een plug leuk aan te kleden, vroeg ik mij af of het niet leuk zou zijn een soort “wedstrijd” te organiseren waarbij zowel de professionele kunstaasbouwer als amateur deel kon nemen. Zij dienden allen uit te gaan van eenzelfde basisvorm, een kleine grandma, waarna ze hun creativiteit volledig konden laten gaan. En inderdaad kwamen er enkele verbazingwekkende resultaten naar voren, waar men in eerste instantie niet eens aan gedacht zou hebben. Natuurlijk, de ene kunstaasbouwer bouwt een kunstaasje wat niet misstaat op de schoorsteenmantel. Een ander komt niet verder dan het verven van de basisvorm. Maar tussen al die creatieve ideeën zitten genoeg bruikbare tips waar iedere knutselaar wel iets mee kan.


Het is niet echt moeilijk om met behulp van een rasp, vijl, schuurpapier en verf of viltstiften iets te maken wat op een plug of jerkbait lijkt. Of het in de praktijk ook vis vangt is niet van belang. Er doen een aantal jeugdige vissers mee die hun eerste kunstaas maken. Dat ze daar trots op zijn is niet verwonderlijk. De kosten van het gereedschap zijn gering, als ze al niet aanwezig zijn. Het moet daarom voor veel mensen dus mogelijk zijn om met het maken van kunstaas bezig te gaan, de drempel is laag.
De wat meer geoefende kunstaasbouwers gaan toch even wat verder en komen met leuke ideeën.
Zo maakt Jan Kees van Herk, de maker van de herkbaits, een jerkbait met als passende naam “baars eet voorn”. De foto maakt wel duidelijk waarom. Voor het verven worden spuitbussen gebruikt welke in de bouwmarkt te koop zijn. Om de verf te beschermen tegen de vele roofvistanden wordt een botenlak gebruikt. Heel uniek aan dit geheel is een net echt lijkende rugvin welke gemaakt is uit volglastopjes en polyester.
Dat het gebruik van spuitbussen toch een aantal beperkingen heeft laat een Finse deelnemer, Janne Ovaska, zien. Hij maakt mooie overgangen tussen de verschillende kleuren door gebruik te maken van een airbrush. In combinatie met een schubbenpatroon wordt het dan ook een stukje kunstaas waarmee het eigenlijk jammer is om er mee te gaan vissen. Op de schoorsteenmantel zal hij zeker niet misstaan.
Het is ook mogelijk om een combinatie van verschillende materialen te gebruiken in een stukje kunstaas. Door het monteren van een propeller op het houten lichaam zorgt Jack van de Mortel voor extra trillingen in het water. Via een stangetje van roestvrijstaaldraad welke achter in de plug is gestoken zit de propeller vast.
Het is ook mogelijk om zonder verf tot resultaat te komen. Je maakt dan van bontvilt, wat je kunt kopen in handwerkzaken, een cocon wat precies om je houten kunstaas past. Wel eerst het hout beschermen met een botenlak tegen het indringen van water. Het geheel lijkt dan ook voor een snoek veel op een moeder eend met jong in de getoonde combinatie. Omdat het bont veel water op neemt en uitzet is de actie niet zo uitbundig als van hetzelfde exemplaar wat geverfd is.
Een ander verrassend resultaat is te krijgen door het houten lichaam met aluminium plakband te bekleden zoals André Koehoorn heeft gedaan. Met een rond buisje wordt het plakband mooi glad om het lichaam gemaakt. Vervolgens heeft hij een staafje in een driehoekje gevijld en deze steeds in de flank van het kunstaas gedrukt zodat er een schubbenpatroon ontstaat. Dan met de airbrush een laag gele verf gespoten waardoor het geheel een gouden uiterlijk krijgt. Daarna met donker blauw en zwart de rug gedaan, het geheel lijkt dan een beetje groen. Als aflak wordt een epoxylaag gebruikt.

Als je wilt weten hoe alle inzendingen eruit zien en wie er gewonnen heeft moet je even surfen naar www.lurebuilding.nl
En hoewel het niet een vereiste was zijn er inmiddels toch al enige roofvissen aan verschillende eigenbouw pluggen of jerkbaits gevangen die gemaakt werden voor de wedstrijd. En het geeft een extra dimensie om een roofvis aan eigen gemaakt kunstaas te vangen. Een ieder kan dit beamen die zich hiermee bezighoud.











zondag 28 maart 2010

Toppies.


De toppies van Aad Dam zijn hele bekende jerkbaits in roofvissend Nederland. Zo'n 5 jaar geleden visten veel sportvissers met een dergelijk aasje in de polder. Zeker omdat dergelijke kleine precies uitgelode glijders heel schaars waren en er grote aantallen snoeken mee gevangen konden worden. Er zijn dan ook vele bouwers geweest die de toppie als basis van hun eigen creatie hebben gekozen waardoor de keuze steeds groter werd en de toppies wat in populariteit moesten inbinden. Maar ze vangen nog steeds.
Ik was één van de bouwers die een aantal toppies heeft gemaakt.
Op de foto zijn een aantal verschillende kleurencombinaties te zien. Wat opvalt is eenzelfde patroon op drie van hen. Dit is heel gemakkelijk te doen door gebruik te maken van mallen die tijdens het spuiten over de jerkbaits kan worden gelegd. Het is ook mogelijk om zo een schubbenpatroon aan te brengen bijvoorbeeld. Later daar meer over.

zaterdag 27 maart 2010

Welkom op de nieuwe blog.

Iedereen welkom op deze nieuwe maar vertrouwde blog.

Vriendelijke groeten Klaasjan.

Met de dropshot op de baars.

We hebben net een aantal heerlijke lentedagen achter de rug met temperaturen rond de 20 graden. Helaas geen tijd gehad om te vissen maar een tweetal penhengels zijn inmiddels wel klaar gemaakt.
Als ik vrijdag eindelijk tijd heb om wel te gaan regent het continu en is de temperatuur gezakt naar 13 graden. Het penvissen moet nog maar een dag wachten en de baarzen komen nogmaals aan de beurt als het aan mij ligt.
Vandaag wordt gevist met een dropshot montage wat een hele goede manier is om veel baarzen te vangen als je ze eenmaal hebt gevonden. Een voordeel tov het verticalen is namelijk dat het kunstaas constant op de juiste hoogte kan worden gepresenteerd en dat ook nog eens gewichtsloos als de juiste techniek wordt toegepast. Hierdoor wordt het shadje moeiteloos naar binnen gezogen en komen missers nauwelijks voor. Bij deze een foto van de kleinste baars die gevangen werd met de haak heel mooi voor in de bek. Ook zo'n voordeel van het vissen met de dropshot. Diep gehaakte vissen komen slechts bij hele hoge uitzondering voor waardoor het onthaken een peuleschil wordt.

donderdag 25 maart 2010

Okuma Aventa Pro VT 1002 centrepin


Door hele positieve en enthousiaste verhalen op het internet en binnen onze club flitsendnylon.nl was ook mijn interesse gewekt in dit type molens. Om eens te zien of het iets voor mij was werd een instapmodel gekocht, de genoemde Okuma Aventa Pro die heel goed uit de testen komt en ook positief wordt beoordeeld door gebruikers. Er is zelfs geen verschil in werking waar te nemen tussen deze pin en de veel duurdere pins van Youngs and Sons. De laatst genoemde ziet er echter wel stijlvoller uit.
Het leuke van het vissen met een centrepin is dat je alles zelf moet doen. Geen slip die in werking treedt als een vis te sterk is en lijn neemt. Bij een centrepin controleer je de lijnafgifte met je duim wat dus heel spectaculair kan zijn bij een wegspurtende vis. Om niet het risico van brandplekken te lopen is het dan ook verstandig om de pin te remmen met de vrije hand in plaats van met de duim. Ook het lijngeven en lijnnemen gaat in een verhouding van 1 op 1 en niet zoals bij een werpmolen met een grotere verhouding waardoor je minder snel hoeft te draaien.
Voor sportvissers met de nodige ervaring die graag vissen met een penhengel onder de kant kan het vissen met een centrepin een nieuwe impuls zijn voor hun hobby waardoor de visserij nog intenser beleefd gaat worden.
De Aventa Pro is heel goed bevallen tijdens de visserijen die ermee gedaan zijn. Dat is op stromend water met een Avon model dobber waarbij de centrepin moeiteloos lijn gaf. Maar het meest is deze centrepin gebruikt tijdens het vissen op karper en zeelt. Ook hier geen klachten en een hele ruime voldoende. Nadeel is het ontbreken van een lijngeleider waardoor het geregeld gebeurd dat er lijn van de spoel wordt geblazen bij enige wind wat vervolgens om de pin heen slaat. Dit geeft problemen na het haken van een grote vis en is dus vervelend. Je kunt dit voorkomen door de pin constant vast te houden wat dan ook werd gedaan. Mijn nieuwe pin zal wel voorzien zijn van een lijngeleider.
Ik ben zeker geen specialist op het gebied van centrepins maar het vissen ermee zal voor veel sportvissers een openbaring zijn.

woensdag 24 maart 2010

Kleine Hammer jerkbaits.


De hammer is van origine een amerikaanse jerkbait van het type hybride. De actie is moeilijk te omschrijven omdat hij bij iedere tik die je met de hengel geeft weer anders reageert. Naast een actie van links naar rechts zal hij ook naar boven of beneden gaan en hierbij flanken. Flanken is trouwens een engels woord wat zoveel betekent als schommelen om de lengteas. Bij een stilhangende jerkbait is dat een heel fraai gezicht en ook het moment dat de snoek toehapt.
Ze zijn beide suspenderend uitgelood en blijven dan ook op de bedoelde diepte hangen als er niet wordt binnengedraaid.

dinsdag 23 maart 2010

eigenbouw Avon dobbers.


Het maken van dobbers mag ik zo nu en dan graag doen. Een goede kwaliteit tonkin stokjes en wat balsa zijn de basisbestanddelen die je nodig hebt. Na wat schuurwerk kan er geverfd en gelakt worden en is het eindresultaat in de praktijk heel goed bruikbaar. Echt een vakman op dit gebied zal ik wel nooit worden omdat daarvoor niet precies genoeg gewerkt wordt.
De komende tijd zal dan ook geregeld een verhaaltje geplaatst worden waarin een serie dobbertjes is te zien.
Dit is een serie die gemaakt is voor het vissen met de centrepin op stromend water. Ze dragen respectievelijk 2, 3 en 4 AA lood. Voor de omstandigheden waarin ik vis is dat altijd toereikend.

Als een lezer nog een goede tip heeft om heel scherp de verschillende kleuren verf aan te brengen hoor ik dat graag.

maandag 22 maart 2010

Laatste keer spinnen in dit seizoen?


Veel sportvissers zijn op de weekenden aangewezen om hun hobby te beoefenen. Door diensten in het weekend is dat voor mij niet zo vanzelfsprekend maar lukt het dan wel om door de week erop uit te gaan. En dan heb je een water vaak voor je alleen wat ook zijn voordelen heeft.
Vandaag lukt het om nog een uur te kunnen vissen en voor dat soort gelegenheden heb ik altijd een hengel klaar staan. Een spinuitrusting omhelst weinig materiaal en al helemaal geen voorbereiding. Ideaal voor dit soort uurtjes. Maar aan het water aangekomen ligt dit er als een spiegel bij en een zonnetje maakt het zelfs aangenaam. Dit is eigenlijk de eerste keer dit jaar dat ik naar een pennetje en wat mais verlang om op de karper, zeelt en grote brasem te gaan vissen. Het voelt dan ook als het einde van dit kunstaasseizoen. Een kort seizoen door de lange periode van vorst in ons land.
Vandaag wordt dan ook benut om op verschillende plekken eens polshoogte te nemen of er ook activiteit van karper wordt waargenomen terwijl er geregeld een worpje wordt gemaakt met een kleine Alex spinner. Jammer genoeg zie ik geen karpers azen maar worden er nog wel een aantal snoekjes gevangen die weer de nodige sport geven op het ultra lichte materiaal. Prachige snelle ranke rovers die meerdere keren uit het water komen om te proberen de haak van de spinner kwijt te raken. Wat ze overigens geen enkele keer lukt. Ik ben zo tevreden over deze lange CJW 3 grammer.
Mijn keuze in spinners is redelijk groot. Ik vis er ook graag mee, vooral op de ultralichte (3 grammer) en lichte (10 grammer) hengel. Het testen van de spinners van Alex heb ik dan ook graag gedaan en heeft me geen windeieren gelegd. Er werd veel vis op gevangen en weinig vissen werden verspeeld. Een spinnerblad met een zwarte of parelmoer kleur geeft net even meer mogelijkheden naast de standaard messing en zilverkleurige bladen waardoor de vangstkansen toenemen. Het blijft moeilijk te bewijzen maar mijn vertrouwen heeft het zeker. Over de haken en haakversiering is ook nog wel het nodige te melden maar dat kan een volgende keer wel meegenomen worden in een apart verhaal.

zondag 21 maart 2010

Hengelsteun voor in de kano.

Vorig jaar hebben we een canadese kano aangeschaft om met het gezin geregeld een tochtje te maken over het water. Vanaf het water ziet de omgeving er heel anders uit en je komt op plaatsen waar je vanaf de kant niet komen kunt. Met een beetje techniek kost het peddelen nauwelijks kracht terwijl je toch een aardige snelheid weet te bereiken. Een hele leuke manier van vrije tijd besteding dus.
Maar als ik op het water ben zie ik ook direct mogelijkheden om te vissen. Wat een geweldige karper of roofvisstekken kom je op deze manier tegen. Vorig jaar wel eens een poging gedaan om een hengel mee te nemen om te slepen met kunstaas maar dat was niet echt een succes. De hengel ligt voortdurend in de weg en je bent bang dat bij een harde aanbeet de hele combinatie overboord wordt getrokken. Weg is de rust.
Een Berkley hengelsteun voor in de boot brengt echter de oplossing. Omdat met de steun meerdere bevestingings plaatjes worden bijgeleverd kan er een oplossing op maat worden gemaakt. Omdat ik niet in de boot zelf een definitieve bevestiging maken wil is dat alsvolgt opgelost.

Een stevige houten steun van de kano die ook gebruikt kan worden om op te zitten wordt als bevestiging gebruikt voor de hengelsteun. Omdat deze houten steun zich in de nabijheid bevindt van de achterste peddelaar (dat is degene die de koers en snelheid bepaalt)is dit een heel praktisch punt. 4 stevige bouten worden door 2 plankjes gebracht en vast om de houten staander gemaakt door de bouten en hun vleugelmoeren vast te draaien. Het afronden van de plankjes en het verven is puur voor het aanzicht gedaan.
Op deze manier heb ik een stevige en veilige manier gevonden om een stukje kunstaas tijdens het varen overboord te zetten zonder dat wij daarbij last hebben van de hengel. Alleen zal er zo nu en dan even gestopt moeten worden om een vis te landen.
Natuurlijk kan er ook werpend gevist worden uit de kano. Ook is het mogelijk om met de kano ergens heen te varen en vanaf die kant te vissen maar dat is de opzet niet geweest van deze hengelsteun.

zaterdag 20 maart 2010

Chris Lythe zeeltdobbers.


Deze vakman uit Engeland maakt naast hele mooie centrepins (misschien wel de mooiste) ook dobbers. En die zijn ook zeer netjes afgewerkt en worden op bestelling gemaakt. Deze zeeltdobbers zijn niet te vinden in het standaard pakket van Chris Lythe maar zijn speciaal op verzoek gemaakt voor de leden van Flitsendnylon.nl Dit type dobber wordt wel gemaakt door Chris maar dan niet in deze versie die minder lood vraagt.
Het uitloden van de antenne vraagt 1 bb loodje. Wanneer een azende vis het onderste loodje wat vlak boven de bodem hangt optilt zal je een opsteker krijgen. Een spectaculair gezicht met een dergelijke lange zwartwitte antenne.

vrijdag 19 maart 2010

Zoekbaars met de bellyboot.

Vandaag na maanden het water opgeweest om gericht op grote snoekbaars te vissen. De methodes zijn verticalen en dropshotten. Er kan netto bijna 2 uur gevist worden en de plekken zijn bekend waardoor er een goede inschatting gemaakt kan worden van de vangstkansen en de soort shadjes die nodig zijn. Er gaat dan ook niet meer materiaal mee dan strikt noodzakelijk is waardoor de bellyboot licht in gewicht blijft voor als er een stuk gelopen moet worden tussen twee stekken. Een dieptemeter is niet nodig omdat er onder bruggen gevist gaat worden. De manier waarop gevist wordt staat en valt met het snel kunnen verplaatsen tussen stekken maar ook plekken. Dat kan peddelend, lopend maar ook met de auto gebeuren. Het is dus van belang dat het in en uitpakken van de uitrusting snel en soepel verloopt. Later hier meer over.
En dan had nu een verhaal moeten komen met veel aanbeten, kromme hengels en mooie fotoos. Maar vergeet het maar. Wat ik ook probeer, een aanbeet komt er niet. En dat valt heel vies tegen en had ik ook niet verwacht. De snoekbaars blijft zo een zoekbaars en bevestigd maar weer eens dat we met vissen bezig zijn en niet met vangen.

donderdag 18 maart 2010

Eerste mooie "lente"dag.

Het is fantastisch weer om buiten te zijn. .Met 17 graden volstaat een trui of sweater na maandenlang een dikke winterjas te hebben moeten dragen.
Ik kan een uur weg in de middag waar gretig gebruik van wordt gemaaktMet het ultralichte verticalen heb je maar weinig materiaal nodig en dat staat ook nog eens klaar. Er wordt koers gezet naar de beste stek van de laatste dagen en daar zal het gaan gebeuren zo is de verwachting. Maar 10 minuten later nog helemaal niets gezien of gevoeld. In een ondiepe hoek van het water zie ik wel geregeld vis jagen op speldaas wat in de oppervlakte zwemt. Vaak is dat snoek maar als ik polshoogte neem zie ik duidelijk baarzen van een heel aardig formaat jagen. De moed zakt me toch een beetje in de schoenen als ik de enorme hoeveelheden speldaas van een centimeter of 5 zie. Daar valt mijn shadje bij in het niet. De enige kans is om deze op een perfecte manier te presenteren. Naar mijn mening is dat net onder het speldaas en langzaam gevist waarbij het shadje regelmatig kantelt.
Vandaag is dat een 5 grams jigkop voorzien van een 6 cm lange profiblinkershad. Dit werpt als een speer op de ultralichte hengel ook al zet deze net zo gemakkelijk veel lichter gewichtjes weg. Tijdens het zakken van het shadje op het gewicht van het jigkopje schommelt de staart heel attractief. Prima, precies goed. Op een 3 grams jigkopje schommelt de staart niet tijdens het zakken. Een zwaardere jigkop is niet vlak onder het speldaas te houden en zal vuil oppikken van de bodem. Zo nauw steekt het soms.
Na de eerste worp wordt mijn shadje keihard gestopt door een vis. De hengel helemaal krom terwijl hij ook nog de nodige bonken te verduren krijgt geeft al direct aan dat we hier met een prachtige baars van doen hebben. Foto maken en nameten geeft maar liefst 39 cm. De rest van de beschikbare tijd wordt dit ondiepe gedeelte werpend uitgevist met als eindresultaat 10 baarzen en 2 snoekjes. De grootste baars was de vis van 39 cm. De op één na grootste was 37 cm en de rest zat rond de 25 cm.
Doe mij maar meer van dit soort dagen het komend seizoen.

woensdag 17 maart 2010

Magnum sevenstrand


Een voordeel van een club als Flitsendnylon.nl is dat je van nieuwe ontwikkelingen op de hoogte wordt gehouden. Van Jerry Weijers kreeg ik een rolletje Magnum sevenstrand met een dikte van .12 opgestuurd. In een dikkere vorm wordt dit materiaal gebruikt bij het vissen op onder andere haaien.
Voor mij dus nieuw als onderlijn materiaal. Het lijkt op koperdraad en zo voelt het ook aan. Om een stevige verbinding te maken heb je geen sleeves of knopen nodig. Slechts het uiteinde van dit onderlijn materiaal om zijn eigen draad draaien geeft al een stevige verbinding.
Het is niet zo soepel als normaal sevenstrand staaldraad maar daarentegen veel soepeler dan een spinstang. Het is minder gevoelig voor beschadigingen en kinken als normale sevenstrand. Daarbij is dit materiaal in verhouding ook nog eens goedkoop.

Inmiddels is deze Magnum sevenstrand een aantal keren gebruikt en een negatieve ervaring heb ik er nog niet mee gehad. Niet voor alle visserijen geschikt, of er zijn betere alternatieven, maar het verder testen zeker waard.

dinsdag 16 maart 2010

Weer ultralicht op de baars.


Met een hele goede vangst een aantal dagen geleden nog vers in het geheugen wordt er vandaag ook weer gevist met de ultralichte hengel met hierop kleine shadjes op een 3 grams jigkop als de kinderen naar school zijn. Omdat er ook de nodige snoek zwemt wordt een onderlijntje van sevenstrand gebruikt. Als er alleen baars of snoekbaars zit wordt nooit een onderlijntje gebruikt.

De sevenstrand die vandaag gebruikt wordt is nieuw voor mij dus daar later meer over. Het gebruik van sleeves is bij dit Magnum sevenstrand niet nodig. De draad door het oog van het kunstaas of wartel halen en een paar keer om zijn eigen lijn ronddraaien is genoeg voor een betrouwbare verbinding.


Ook vandaag zwemt er weer de nodige baars onder de brug. Het blijft zoeken. Maar heb je ze gevonden dan is een vangst van tientallen baarzen binnen het half uur mogelijk. Ze zijn niet zo groot maar wel van een formaat dat de ultralichte hengel lekker krom getrokken wordt.

maandag 15 maart 2010

Ruig weer.


Na het werk een scheepvaartkanaal opgezocht om gericht op snoekbaars te gaan vissen nadat het hele weekend er niets van het vissen terecht is gekomen. Op deze plek is altijd wel een visje te vangen. Er staat een straffe wind over het water en de ene bui volgt de ander op. Niet echt lekker om langs het water te lopen met een licht hengeltje in de hand.
Het water is hier direct onder de kant al 5 meter diep. De rest van het kanaal is niet veel dieper zodat goede stekken zich direct onder de hengeltop bevinden. Ideaal voor het verticalen en dropshot vissen dus.
Maar wat ook geprobeerd wordt een aanbeet krijg ik niet.

Ook het werpend vissen levert geen enkele aanbeet op. Bij deze slechts een foto van het stuk kanaal waar werd gevist om een indruk te krijgen.

zondag 14 maart 2010

Cobb's


De cobb's jerkbait is één van mijn favorieten. Het origineel weegt meer dan 100 gram en dat is niet mijn ding. Ik maak 2 versies, ongeveer 50 gram en ongeveer 25 gram afhankelijk of ze suspenderend of drijvend zijn uitgelood.
Ze behoren tot het type diver. Na een tik met de hengel te hebben gegeven duikt de jerkbait recht naar beneden toe en komt langzaam waggelend naar boven als de slappe lijn niet wordt binnengedraaid. Geef je twee tikken achter elkaar aan dan zal de jerkbait op een grotere diepte komen. De meeste aanbeten komen ook nu weer als de Cobb's waggelend naar boven komt.
De Cobb's op de foto zijn gemaakt voor een 15 grams spinhengel of in mijn geval voor een verticaalhengel voorzien van reeltje. Ze hebben alle 3 inmiddels snoek gevangen.

zaterdag 13 maart 2010

Ode aan de Jaza-M kunstaasredder.


Juist als je in een knappe vis bent gaan geloven
Zit je vast en komt het kunstaas niet naar boven
Het gebeurd maar al te vaak
Een kromme hengel met de wereld aan je haak
Je wilt het kunstaas niet verspelen
Daarom wil ik het volgende met jullie delen
Laat de Jaza M aan een strakke lijn naar beneden zakken
Tot hij niet verder kan en de wartel zal pakken
Met het sterke koord heb je alles zo weer naar boven gehaald
Voor mij heeft de kunstaasredder zich al dubbel en dwars terugbetaald
Twijfel niet langer en doe deze kunstaasredder aan de lijn
En vraag je dan nog eens af wat je zonder de Jaza M zou zijn.
Bestellen doe je via Jaza@planet.nl
Als ik jullie was dan wist ik het wel

vrijdag 12 maart 2010

Baars, baars en nog eens baars.

Lekkere originele titel na het verhaal van gisteren maar het dekt volledig de inhoud.
Vandaag gaat het roer om. Geen spinners en lepels meer maar kleine shadjes op lichte loodkopjes van 3 tot 7 gram afhankelijk van de diepte van het water en de grootte van de shad. Er wordt gevist zonder een extra dregje bij de staart wat bij dergelijke kleine shads ook helemaal niet nodig is en zelfs niet wenselijk is. Het voorkomt een hoop onnodig moeilijk onthaak werk. Een beetje baars schuift gemakkelijk over een shadje van 8 cm lengte heen. De shadjes zijn van Lunkercity (saltshaker) en Profiblinker.
Er wordt gevist bij bruggen en rond houten palen. Stekken waar de waterdiepte tussen de 1 en 2 meter ligt en ook hier kan heel goed verticaal gevist worden.
Met een worpje uit de pols is het heel goed mogelijk om het kunstaas een aantal meters onder de brug te gooien terwijl je zelf op de brug staat. In het donker van de brug mag je baarzen maar ook snoekbaarzen verwachten. Een visserij die volgens de wet niet mag omdat je minimaal 10 meter van een brug af moet blijven, men is gewaarschuwd.
De techniek is verder simpel. Je gooit het shadje onder de brug en wacht tot deze op de bodem is aangekomen. Dan vis je hem met sprongetjes binnen waarbij het van belang is dat je het kunstaas ook weer de ruimte geeft om naar de bodem te zakken. Meter voor meter vis je zo de verschillende plaatsen af.
Zo ook vandaag. Maar na 45 minuten en vele worpen is er nog steeds geen enkele aanbeet gevoeld. Ook het wisselen van kleuren en soorten shads helpt niet. Dan komt ineens de eerste aanbeet op half water terwijl het shadje naar beneden zakt. Aha. De volgende worp wordt ook voor het raken van de bodem gestart en baars nummer twee is gevangen. Helaas wordt er ook geregeld misgeslagen.
Een teken dat het beter kan. Een kleinere shad op een 3 grams Gamakatsu jigkop wordt gemonteerd en het is feest. Baars na baars komt binnen en missers komen nauwelijks nog voor. Het minimaal bewegen en het verkleinen van de shads heeft gezorgd dat er een onvoorstelbaar aantal baarzen gevangen wordt. Zelfs zoveel dat ik het wel gezien heb na verloop van tijd en nog even een andere lichte spinhengel pak om met een witte Alex spinner te vissen wat in een halfuur tijd ook nog eens 2 snoekjes oplevert. Ik heb wel eens mindere dagen meegemaakt. Over de hengels waar vandaag mee gevist werd is ook nog wel het nodige te vertellen maar daarover later meer. Hengels van 2 top hengelbouwers uit Nederland.

donderdag 11 maart 2010

Snoek, snoek en nog eens snoek.


Ook vandaag weer 1,5 uur gevist met de ultralichte spinhengel icm onverzwaarde spinners. De spinners zijn gemaakt door Alex Visser, ook lid van Flitsendnylon.nl In deze gesloten tijd voor snoek probeer je het aas zo dicht mogelijk in de buurt van de bodem te houden, de plek waar je snoekbaars kunt verwachten. Ook in de buurt van houten palen en bruggetjes wordt veel gevist, op zoek naar baars. Maar het enige dat gevangen wordt is snoek. En die wordt in het water ontdaan van de enkele haak mbv een puntbektangetje.
Door het bijknijpen van een extra loodhagel voor de spinner zakt deze sneller richting bodem en blijft ook dieper lopen tijdens het binnenvissen. Een twister op de haak wil ook nog wel eens een gunstig effect hebben op de vangstkansen van snoekbaars.

Voor beter snoekbaarswater moet ik helaas minimaal 30 minuten rijden in de auto. Als er slechts een kleine twee uur gevist kan worden is het dan al gauw de moeite niet waard om die afstand te overbruggen.

woensdag 10 maart 2010

Hog jerkbaits


Van de eerder genoemde Loz Harrop heb ik ook een andere populaire jerkbait nagemaakt. Het is de Hog. Dit is een zogenaamde diver, een jerkbait die duikt als je een tik met de hengel geeft en langzaam schommelend stijgt als je de lijn slap laat vallen. Vooral tijdens de stijgende beweging volgen er aanbeten. Mijn versie stijgt minder snel en is lichter uitgevoerd waardoor hij ook aan een 25 grams baitcaster te vissen is.

dinsdag 9 maart 2010

Op ijs is het slecht vissen.

Het is inmiddels 4 weken geleden dat Carla een buikoperatie heeft ondergaan en ze wordt steeds mobieler. Als de kinderen dan ook 's middags naar school gaan ligt mijn ultralichte spinmateriaal klaar in de auto en kan er even later gevist worden.
Al rijdend langs het water valt het me tegen dat bijna alles weer bedekt is met een laagje ijs, ook het gebied wat een aantal dagen geleden nog open was. Slechts een paar kleine stukjes die in de wind liggen kunnen bevist worden en dat wordt dan ook gedaan. Geen plekken waar mijn voorkeur naar uitgaat omdat de stukken monotoon van karakter zijn. Maar dit is geen reden om niet mijn uiterste best te doen er toch iets van te maken en er wordt dan ook heel geconcentreerd gevist. Pako Ps lepel en 3 verschillende spinners worden gebruikt. Bij deze de foto van de meest succesvolle spinner vandaag met 3 snoekjes. Geen foto van een vis omdat ze in het water onthaakt worden wat geen probleem is door de enkele haak. Het is immers gesloten seizoen voor de snoek. In het heldere water waren de aanbeten prachtig te zien. Alle vissen lagen stijf tegen de bodem en kwamen de spinner van meters afstand halen.

maandag 8 maart 2010

Één uur zonder aanbeet


Net na de middag een slootje opgezocht die 's zomers begroeid is met waterplanten en dan niet te bevissen is. Het slootje is wel visrijk omdat deze foto genomen is vanaf een duiker naar een groter kanaal waar dit water rechtstreeks mee in verbinding staat. Maar vandaag helemaal geen teken van leven gezien en alleen maar contact gehad met plantenresten die ondanks de strenge winter nogsteeds aanwezig waren.
Deze poldersloten zijn kilometers lang en slingeren door het landschap. Dit is één van de bredere sloten. Helaas is het water in dit gebied zeer ijzerhoudend waardoor het altijd rood/bruin van kleur is en niet helder.

zondag 7 maart 2010

Kleine Darters in een regenboogserie.


Jarenlang heb ik mij intensief bezig gehouden met het maken van pluggen maar vooral jerkbaits gemaakt uit hardhout. Een grootheid op dat gebied was en is nog steeds de Engelsman Loz Harrop. Deze serie is ontstaan naar zijn bekendste creatie de Darter. Een langzaam zinkende jerkbait die prachtig glijdend door het water gaat. Deze serie is slechts 25 gram zwaar en te vissen aan een redelijke spinstok of verticaalhengel. Over mijn toenmalige manier van verven later meer

vrijdag 5 maart 2010

Eerste uurtjes na de vorstperiode.


Terwijl in een groot deel van Nederland het ijs allang weer van de sloten is verdwenen moet je hier goed zoeken naar een open plek. Maar die wordt gevonden en een ultralichte spinner snort even later door het water. Na een half uurtje werpen nog niets gezien te hebben is het open stuk helemaal afgevist en wordt een geel witte Pako Ps aan de speld gehangen en komt met de eerste worp ook de eerste vis binnen. Even later is hetzelfde gebied afgevist met deze lepel en is het resultaat 3 snoekjes, allemaal ongeveer even groot. Hiermee wil ik niet zeggen dat de Pako lepel een beter kunstaas is dan een spinner maar geeft wel weer aan dat het wisselen van kunstaas resultaat kan hebben. Wisselen van kleur en/of actie.
Onder een brug wordt dan nog gevist met een wat compactere lepel die diep onder de brug wordt gegooid en dan verticaal wordt binnengevist. 2 prachtige baarzen zijn mijn deel en het uiteindelijke doel van deze dag.

donderdag 4 maart 2010

Review CJW Mosquito 0.


De Mosquito 0 is een 3 grams spinhengel gemaakt door CJW. De lengte is 170 cm en bestaat uit 2 delen die worden verbonden door een oversteeksluiting. Er zitten 6 nikkeltitanium oogjes op de hengel met een sic topoogje van Fuji. Het handvat is gemaakt van kwaliteitskurk en meet een lengte van 22,5 cm. De molen wordt vastgezet dmv 2 dunne rvs reelringen.

Een molentje met een gewicht van ongeveer 180 gram zorgt voor een uitgebalanceerd geheel. Met 12/00 nylon wordt de hengel maximaal krom getrokken. Bij het verticalen wordt een 10/00 dyneema lijn gebruikt.

De hengel is strak en snel maar buigt mooi progressief tot het handvat als dat nodig is. De gebruikte spinners worden met groot gemak weggezet en het zetten van de haak geeft geen problemen en blijft ook bij slecht gehaakte vissen zitten.
Voor het vissen in de polder is de hengel heel goed geschikt hoewel een wat langer exemplaar nog beter zal voldoen. Voor het ultralichte verticalen en dropshotten kan ik mij geen betere hengel wensen.

Favoriet kunstaas voor het vissen in de polder in combinatie met deze hengel in willekeurige volgorde:
- enkel bladige stompe spinner met een blad van 25 mm met als goede tweede een tandemversie met bladen van 20 mm.
- terrible spinner met een blad van 30 mm.
- Pako PS lepel.
- Salmo Hornet floating 3 cm.
- Streamers

Het verticalen wordt gedaan met kleine shadjes van onder andere Lunker city en profiblinker met een lengte tot 8 cm. Deze worden geschoven op jigkopjes van 3 of 5 of 7 gram. Afhankelijk van de diepte, stroming en eigen snelheid. Zelfde loodgewichtjes en grootte shadjes worden ook gebruikt voor het dropshotvissen.

Een snoekbaars of knappe baars aan deze hengel is genieten voor iedere ervaren sportvisser. Een heel andere visserij als met de gebruikelijke hengels waar mee gevist wordt.

De hengel bevalt mij zeker voor het verticalen en dropshotten onwaarschijnlijk goed.

Penvissen in de Flevopolder 2009.

Als er bij het aanmelden voor een karperdag ( mei 2009) met Flitsendnylon.nl in de Flevopolder zich 20 vissers opgeven waarvan er uiteindelijk 16 meegaan mag je wel spreken van een geslaagde opzet.

Als de zeer ervaren karpervisser Dick Langhenkel, die dat water als zijn broekzak kent, zijn medewerking ook nog eens verleent heb je bijna alle ingrediënten te pakken voor een geslaagde dag. Op het weer en het aasgedrag van de karper na heb je alles dan prima geregeld. En juist die twee factoren laten het deze dag afweten. Het regent onafgebroken tot halverwege de middag en de karper is slechts geïnteresseerd in elkaar en in het ruim aanwezige kuit van net afgepaaide brasems. De vangsten zijn dan ook niet om over naar huis te schrijven.

Maar wat een geweldig gebied is dit voor de karpervisser. Een geoefende karpervisser ziet direct de enorme hoeveelheid aan potentiële stekken en zal zich hier maanden zoet kunnen houden met het vissen op mijn favoriete manier waarbij de karper wordt opgezocht door het actief vissen met de pen
Tijdens het aansluitende etentjes is een ieder het dan ook eens om het vissen op karper in de Flevopolder volgend jaar nog eens over te doen.

Micro voerkorfjes.

De genoemde micro voerkorfjes geschikt voor een dergelijke lichte hengel ben ik in de winkel nog niet tegengekomen. Het voerkorfje linksboven is er één van Drennan die wel geschikt is voor een normale winkelpikker maar te zwaar is voor mijn hengel. Deze is genomen als voorbeeld omdat hij in de praktijk heel goed bevalt. En juist het grote voordeel van het bodemvissen is het kunnen gebruiken van een voerkorfje waardoor altijd wat voer vlakbij het aas ligt. Zelf maken dus.

Als basis dient een stuk slang wat ook door aquarium liefhebbers wordt gebruikt om het water te laten circuleren. Het is stug en dikwandig en uitstekend geschikt voor het maken van voerkorfjes. Een streepje bladlood wat om het korfje geslagen wordt en een stukje getwist draad maken het korfje af.

CJW Boron vlokhengel

En om dan maar direct een gevolg te geven met een hengel waarop een dergelijke code te zien is, mijn oude CJW boron vlokhengel. Als je het verhaaltje goed begrepen hebt is de code GBO te vertalen in januari 1987.

Op veilingsite's als marktplaats kom je ze soms nog tegen. Deze hengel is daar een voorbeeld van en is gekocht van Martijn Akkerman uit Haarlem, een handelaar in wat oudere hengelsportmaterialen die heel betrouwbaar is.



De lengte is 245 cm en heeft hierbij 9 dunne HC oogjes met een topoog. Tweedelig voorzien van pensluiting. De kleur van de hengel is zwart en de wikkelingen hebben een paarszwarte kleur. De handgreep is van kurk met een lengte van 23 cm voorzien van cone en reelringen met hierin "c.j.w." gegraveerd. Iets wat Cor de laatste jaren niet meer doet of slechts bij uitzondering omdat het een hengel weer veel duurder maakt. Persoonlijk vind ik het erg fraai staan. Informatie via Cor leert dat deze vlokhengel op een aftma 2 of 3 vliegenblank is gebouwd. Een molentje rond de 180 gram met hierop 12/00 normale nylon is bij uitstek geschikt om de hengel goed in balans te brengen. De hengel gaat volledig op het 12/00 nylon krom. Super setje waar ik zeer blij mee ben.

In verhouding tot de feather 0 die Cor nu in zijn collectie heeft zal dit stokje net iets zwaarder zijn. In verhouding tot een feather 1 is hij echter weer veel lichter maar vooral zachter waardoor het vaak zachte aas beter op de haak blijft zitten tijdens het werpen. Een haak zetten op pak weg 15 meter afstand is geen probleem.

Met wat knutselwerk is het ook mogelijk om een 30 cm swingtipje te monteren om hiermee een bodemvisserij te gaan beoefenen. Zelf een klein voerkorfje (zelf maken) is nog prima weg te zetten. Een brasem rond de 45 cm is dan ineens geen luie dweil meer.

Ik kan deze hengel aanbevelen als je een vlokhengel zoekt en niet de hoofdprijs betalen wilt.

woensdag 3 maart 2010

Codering CJW hengels.

Op de oudere hengels van Cor Spinhoven (CJW) staat een code die bestaat uit 3 letters. Deze code geeft aan wanneer de hengel gemaakt is en bestaat uit een jaartal en een maand. Het codewoord is Galentobus en wordt alsvolgt vertaald.

G=1
A=2
L=3
E=4
N=5
T=6
O=7
B=8
U=9
S=0

De letters geven dus een cijfer aan. Voor een G is dat de 1, voor de N is dat de 5 enz.

Heb je de code EBT dan is dat 486. Dat betekent april 86.

Een goed begin is het halve werk.



Een hele goede foto om deze blog mee te beginnen. Terwijl ik een graskarper aan het drillen ben op een 250 cm lange Fairplay tiengrammer is Wouter aan het pootje baaien. Het sportvissen is dan ook niet het belangrijkste in mijn leven maar zorgt wel voor de nodige ontspanning. Ook het maken van dobbers of kunstaas mag ik graag doen als er eens niet gevist kan worden. Verder geven het lezen van boeken of het struinen op het internet ook vaak het gevoel weer aan de waterkant te zijn.

Aan het materiaal worden hoge eisen gesteld. De momenten die er zijn om te vissen vul ik graag zo optimaal mogelijk in. Progressief buigende hengels hebben hierbij mijn voorkeur naast molentjes met een geruisloze werking en perfecte slip.