zaterdag 23 juli 2011

Vakantie.


Sinds afgelopen vrijdag hebben onze kinderen vakantie. Omdat Wouter een goed rapport had en ook nog eens zijn karateband heeft gehaald kreeg hij van ons een kadootje. Een winkelpikker van Shakespeare. Molentje erbij en gaan. Tot op dit moment is het nog alleen bij werpen gebleven wat hem heel goed afgaat.

Ook is nog twee keer met de vaste hengel gevist door de kinderen. We vissen met één hengel die ze ombeurten mogen gebruiken. Zo kan ik ieder een goede techniek aanleren en dat werpt zijn vruchten af. Ze vangen allemaal vis waarbij de kleine visjes aan het begin al gauw plaatsmaken voor exemplaren tussen de 25 en 30 cm wat hele knappe vissen zijn.

Zelf ben ik niet aan vissen toegekomen de laatste weken.

zondag 17 juli 2011

Uit de oude doos......

Van het vissen komt maar bar weinig. Dan maar even een verhaaltje uit de oude doos waarbij er gevist werd vanuit de bellyboot, één van mijn favoriete manieren van vissen.

Na een nachtdienst wordt er op een mooie plas in het noorden van het land gevist vanuit de bellyboot die al opgepompt in de auto ligt te wachten op de avonturen die komen gaan. Samen met de duikvinnen, waadpak en hengelgerei gaat dat uitstekend in een middenklasse auto met achterklep. Om 7 uur vrij en reeds om half acht in de bellyboot op het water. Dat is een heel groot voordeel van deze manier van vissen. Het in en uitstappen is in 5 minuten gebeurd. Ideaal voor een paar uurtjes vissen.

Het wordt een mooie dag volgens het KNMI met een middagtemperatuur van 23 graden. Ik heb helaas pech dat een groot gedeelte van de oever bezet wordt door witvissers. Ook het geplande traject kan niet bevist worden door de vele lijnen van feederhengels. Dan maar de plas op en zoeken naar interessante taluds. Dat valt echter zonder dieptemeter nog niet mee. Omdat het maar voor een paar uurtjes zou zijn is deze thuis gelaten. Op deze plas is een dergelijk apparaat echter wel noodzakelijk om goed de juiste diepte te kunnen houden.

Na 3 kwartier te hebben gevist met een kippershad van Rozemeijer wordt er een shad aangedaan van SPRO gemonteerd op een 14 grams jigkop. Deze geeft bij een geringe snelheid al een mooie beweging van de staart. Prima dus voor de bellyboot. Ook de snoekbaarzen weten dit te waarderen door de shad binnen 5 minuten voor de eerste keer te pakken. Een mooie vis van rond de 55 cm is het resultaat. De shad zit voor in de bek waardoor de vis niet eens het water uit hoeft om onthaakt te worden. Tijdens de aanbeet is er direct een boeitje overboord gegooid om de plek weer te vinden. Deze ligt tijdens het verticalen al klaar op mijn tafeltje van de bellyboot. Omdat ik afgedreven ben wordt er terug richting boeitje gepeddeld. Shadje laten zakken en direct een harde aanbeet, deze voelt beter. De snoekbaars is 68 cm en wordt gefotografeerd. Nog een keer terug en hetzelfde ritueel vindt weer plaats. Na een kwartier jojo-en volgt de derde snoekbaars. Weer tussen de 55 en 60 centimeter. Op de weg terug naar de auto krijg ik geen aanbeten meer. Je zult mij niet horen klagen.

Ik kan dan ook een ieder aanbevelen om het verticalen vanuit een bellyboot eens te gaan proberen. Je zit middenin de actie en kunt een stek fantastisch uitkammen. Door de lage positie beleef je alles veel intenser en kun je de vissen uitstekend pakken en terugzetten. Al krijg je wel als dank vaak een nat pak van de weg spurtende snoekbaars.

zaterdag 2 juli 2011

De laatste weken met een klapper op de laatste dag.

Veel stoute hengelsport plannen dit jaar maar door omstandigheden geen vervolg hieraan gegeven in de uitvoering daarvan. In de pinkstervakantie nog wel een paar keer erop uit geweest, niet altijd met een hengel, maar wel aan en op het water. Ook de kinderen hebben daar veel plezier aan.
Zo werd er op mijn thuiswater met de kano gevaren. Mooi om te zien dat na een paar bochtjes Wouter, die voor in de canadees zit, al direct door heeft hoe hij moet peddelen om scherp een bocht te nemen zonder mijn aanwijzingen. Sabiene, die midden in de boot zit, zingt liedjes en zwaait naar mensen. Ik kijk ondertussen ook naar eventueel aanwezige karpers die ik de laatste jaren hier niet meer vangen kan. Ook nu zie ik weinig vis op wat brasems en voorns na dan. Op een ondiepe plek met een hele zachte bodem komen we ze dan uiteindelijk tegen. Grote boeggolven voor de kano geven duidelijk hun aanwezigheid aan. Op een warme avond hier maar een keer proberen met drijvende kattenbrokjes.

Er werden ook karpers gespot tijdens het kunstaasvissen op een relatief onbekend water voor mij. Het gaat hier om een vaart die eindigt met een stuw en ontstaat uit een meer. Het meer staat bekend om zijn karpers en snoekbaars maar vooral om de grote brasems die er talrijk voorkomen. De vaart lijkt mij rond januari-maart een plek waar de snoeken komen om te paaien. Geen aanbeet van snoek gehad en ook de andere roofvissen geven niet thuis. Maar dus wel karpers gezien in de kant, een mooie uitdaging om daar eens gericht op te vissen. Helaas is de meeste activiteit te zien aan de andere kant van de vaart waar je nauwelijks komen kunt. Het vissen op afstand is niet helemaal mijn ding maar zal toch de beste manier zijn om het te gaan proberen.





In de kleine uurtjes in de buurt nog wat met de ultralichte spinhengel gevist met een bijpassende spinner. Het is niet wild wat de vangsten betreft maar zo nu en dan een baars of snoek maken het toch de moeite waard om te gaan. Geen grote vissen dus. De aanbeten blijven echter prachtig om mee te maken en ook van een misser of kolk achter het kunstaas kan ik genieten.







Gisteren tussen wat familiebezoekjes door weer eens met de mosquito 0 en een kopyto shadje gericht gevist op baars en snoekbaars op een favoriet kanaal van mij. Zo in het weekend kun je hier vaak meerdere vissers verwachten maar vandaag heb ik het rijk alleen, vaak een slecht teken voor de vangst.
Ik heb een uitstekende controle over het kleine shadje op de 5 grams jigkop ondanks dat hier ruim 5 meter water staat en het water continu in beweging is door het schutten van boten in een sluis ruim een kilometer verderop. De eerste aanbeet levert direct een klein snoekbaarsje op die na de foto direct weer mag zwemmen. Snoeken is zoeken maar bij het vissen op baars gaat dat ook zeker op. Het water lijkt soms geen vis te bevatten tot je een school van deze prachtige rovers gevonden hebt en de droge tik weer op de top gevoelt wordt. En ik het ze gevonden en hoe.
Op mijn meest favoriete stek in dit water tref ik de omstandigheden optimaal aan. De stroming gaat van rechts naar links maar vlak onder mijn voeten staat een keerstroom in omgekeerde richting. Een nachtmerrie voor prooivis maar een eldorado voor roofvis. Als het shadje voorzien van de lichte jigkop na 15 seconden de bodem heeft bereikt wordt langzaam binnengevist tot ik de controle door de stroming kwijt raak en de hele combinatie een speelbal wordt van de omstandigheden. Dat is ook vaak het moment waarop de roofvis toeslaat wat aanvoelt in het begin alsof er een plastic zak is gehaakt. De weerstand tijdens het heffen van de hengel geeft dit feilloos aan en na het zetten van de haak begint het spel tussen mij en de vis. En dat verveelt nooit. De baarzen zijn mooi aan de maat en meten tussen de 25 en 30 cm. Het wordt nog mooier wanneer de gevangen baarzen allemaal rond de 40 cm meten. Binnen 2 uurtjes vissen worden zo tussen de 40 en 50 baarzen gevangen. Dat heb ik hier nog nooit eerder meegemaakt. Een kwestie van op het juiste moment aanwezig zijn. Heel erg mooi om dat weer een keer mee te maken. Straks na het werk nog maar eens proberen maar ook hier geven resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst.

Omdat ik alleen vis en de omstandigheden (harde bodem en een nog hardere wind)voor het fotograferen ook verre van ideaal zijn, is niet veel aandacht besteedt aan het maken van fotoos.