Reactie van Tom.

Ik heb het eerder gemeld maar het leuke van een blog is de reacties die je krijgt op stukjes die geschreven worden. Zo ontving ik de afgelopen week oa een reactie van Tom Veenstra die ook graag met een BB hexagraph vist en dat ook doet op oa graskarper.

Bij deze een gedeelte van zijn reactie:

Inderdaad, ik vis ook met zo'n stok, alleen een met een tikkeltje meer testcurve dan degene die jij gebruikt.

Ik heb een Avon 3 ( opgegeven testcurve B&W 1,5 lbs maar in werkelijkheid eerder 2 lbs) en die hengel heeft gewoon de ruggengraat die ik mis in m'n CSL heavy wanneer je tussen de planten en de lelies op de karpers en grassers vist.

Overigens heb ik eveneens een Avon1 ( opgegeven testcurve B&W 1 lbs naar in werkelijkheid 1,25 lbs) en daar peuter ik mee met een pennetje op karper(tjes) en natuurlijk zeelt.

En eerlijk gezegd vis ik daarmee het liefst, gaat op een kleine vis helemaal krom tot in het handvat.


Groet, Tom

Een heel leuk mailcontact volgt en we wonen ook nog eens bij elkaar in de buurt zoals blijkt. Een afspraak om eens samen achter de grassers aan te gaan met onze hexen is in de maak.

Graskarper. De aanhouder wint, en hoe.

Ik mag graag met drijvend aas op karper vissen. Struinend langs de waterkant op zoek naar tekenen van leven in het water. Ook zonder hengel is deze afwijking hardnekkig aanwezig, vissers zullen dit herkennen. Zo fietste ik laatst met de kinderen langs een kanaal in de buurt en moest ik wel even kijken naar langzaam wegdeinende rimpels in het water terwijl er in geen velden of wegen een eend in de buurt was. Het blijkt om een drietal graskarpers te gaan van een formaat ver over de meter. Dat deze vissoort hier zou zwemmen wist ik maar niet in dit formaat.

Die avond voor de eerst keer een penhengel opgetuigd voorzien van een drijvende 26/00 nylonlijn waarmee een korst zou worden aangeboden. Om de graskarpers te lokken werden stukken brood en hondenbrokken gebruikt. Een simpele techniek die nog werkt ook. Op afstand worden een aantal stukken brood van het oppervlakte gegrist. Het stuk brood aan de vislijn echter zorgt voor een schrikreactie en wordt dan ook niet genomen. Ook de vissen die de lijn per ongeluk raken vluchten direct. Dat moet dus anders.

Een aantal dagen later wordt tijdens een zonnige dag in de middag gevist met een wat lichtere combinatie. Op de CSL light zit een soepele 18/00 nylonlijn voorzien van een gevoelig wedstrijdpennetje om ook onder de dobber op de bodem te kunnen vissen. Er worden wat voerplekjes gemaakt die na twee uurtjes afvissen niets opleveren. Drijvend echter is er wel activiteit te zien op de wederom aangeboden korsten en brokken deze keer ook vlak onder de eigen kant. Sluipend langs de waterkant, waarbij ik zo laag mogelijk probeer te blijven om de vis niet te verstoren, lukt het me om vlakbij de azende vissen te komen. Maar ook deze keer zorgt de drijvende lijn voor een schrikreactie bij de vissen. Hoewel ik op deze combinatie de nodige grote graskarpers gevangen heb slaat de twijfel toe bij het zien van deze vissen. Ruim in de meter en zo’n 30 centimeter breed. Wat een prachtige vissen. Mooi om te zien hoe ze geruisloos de grote stukken brood van het oppervlakte halen.

Afgelopen dinsdagmiddag krijg ik een nieuwe kans. Voor de eerste keer wordt serieus gevist met de BB hexagraph 1,25 Lbs penhengel. Op de molen zit ook deze keer weer een 26/00 nylonlijn. De verandering zit hem echter in de manier van presentatie. Een loodje wordt op een afstand van zo’n 80 cm gestopt door een stopper en op de haak weer een grote korst. De lijn wordt op deze manier naar beneden getrokken. Een bijkomend voordeel is dat het 25 meter brede kanaal ook precies aan de andere kant kan worden bevist omdat deze afstand nu gemakkelijk is te halen.
Op mijn neus een zonnebril die de hinderlijke schittering van het water weg haalt. Zo kan heel goed in het water gekeken worden. Honderden ruisvoorntjes trekken langs de kant en ook een grote groep brasems komen zo in het zicht. Maar geen karpers waar ik het op gemunt heb. Na anderhalf uur lopen langs de waterkant toch aan de overkant een pluk gras wat langzaam onderwater verdwijnt. Graskaper, dat kan niet missen. De vis taalt echter niet naar mijn korst. Een aantal worpen worden gemaakt maar tevergeefs. De kinderen zijn zo vrij uit school en de laatste worp wordt gemaakt. Eerst nog maar even de haak opnieuw geknoopt omdat deze bij controle bezwijkt onder de druk. Als ik weer opkijk is er een grote korst verdwenen. De worp wordt snel en precies gemaakt op de plek waar ik verwacht dat de vorige ongeveer lag. Binnen de minuut verdwijnt mijn grote korst geruisloos in een zwart gat en begint de lijn te lopen. Ik hef de hengel en sla vast op een massieve weerstand die snel mijn kant van het kanaal opkomt. Een enorme graskarper komt boven die direct omkeert en keihard door de slip van de goedafgestelde molen zwemt weer richting de andere oever. Dit tafereel herhaalt zich zo meerdere keren. Na zo’n 7 minuten kan de graskarper geland worden in het grote Korum net. De eerste keer is direct raak. Bij het tillen ervan valt me pas op het met een enorme vis van doen te hebben. Nameten levert een lengte op van 117 cm. Een nieuw persoonlijk record. Mooi. Naar het gewicht blijft het gissen.

Met de mobiele telefoon worden een aantal fotoos gemaakt. Het is jammer dat de enorme omvang van deze graskarper niet goed is te zien. Het grote net lijkt meer op een pannet.





Een graskarper knokt zich vaak helemaal leeg zeker als het zonnig is. Zo ook deze vis. Pas na een aantal minuten reanimeren in het water waarbij de vis in positie wordt gehouden, zwemt de vis weer weg. Ik ben net op tijd weer op school om de kinderen te halen.

De forel op herhaling.

Afgelopen woensdagochtend weer twee uurtjes op de forel gevist. Deze keer met de feather 4 brasempenhengel en een vlokdobber met daaronder een stukje powerbait in de vorm van een wokkel waardoor deze aantrekkelijk schommelt tijdens het langzaam binnenvissen.

Geen motregen zoals de vorige keer. Een vaal zonnetje breekt zo nu en dan door het wolkendek heen waardoor het goed vertoeven is langs de kanten van de vijvers. Dat is ook te merken aan het aantal vissers vandaag. Als wij om negen uur aankomen staan aan één vijver al 15 vissers. Er wordt dan ook gekozen voor een andere vijver waarin de forellen tussen de 1 en 3 kilo wegen. Mooie sport aan onze lichte hengels. Mijn schoonvader vist met een loodje aan zijn hengel voorzien van powerbait.

Na tien minuten vang ik reeds de eerste forel waarop de hengel helemaal krom getrokken kan worden. De vis vecht wild en ongecontroleerd maar komt zo mak als een schaap na een 30 tal seconden binnen. Een goed begin is het halve werk.

Deze keer helaas het hele werk want een aanbeet krijg ik verder niet meer vandaag. Of er nu hoog of laag gevist wordt, met donker, licht of fluorescerend aas. Jammer. Mijn schoonvader heeft geen aanbeet gehad.







Bij deze ook nog wat fotoos van de verschillende vlokdobbertjes. Zelf mag ik ook zo nu en dan graag wat dobbers maken maar die kunnen in de afwerking lang niet tippen aan deze kunstwerkjes. De dobbers voorzien van een loodgewichtje onderaan zijn nog niet gebruikt maar staan perfect zonder extra verzwaring in het water.














Het vissen met een schuivende vlokdobber die wordt gestopt door een stuitje bevalt heel goed. Als je te snel binnendraait klimt de dobber in de lijn waardoor de vooringestelde diepte niet meer gehaald zal worden. Bij langzaam binnenvissen heb je dat probleem niet. In twee uur vistijd gebeurde het twee keer dat de onderlijn over de vlokdobber sloeg in de hoofdlijn en het aas dus vlakbij de dobber komt te liggen. Acceptabel.



Forelvissen in wat voor vorm dan ook is leuk om te doen. Het is jammer dat je zo hutje mutje staan moet rond het water. De visserij aan het Oostvoornsemeer op forel spreekt me dan ook veel meer aan.

Sinds jaren weer eens op de forel.

Afgelopen woensdagochtend werd een bezoekje gebracht aan een forellenvijver hier in de buurt om daar met wat kunstaas te gaan vissen gedurende twee uurtjes. In het verleden lukte dat ook heel aardig dus de moed zat er goed in zeker na het lezen van de verschillende verslagen op de blog van Peter met goede vangsten.


Bewust werden dan ook geen powerbait of meelwormen meegenomen. De aassoorten als het aankomt op het vangen van forel op dergelijk water.


Gekozen werd voor een vijver met forellen tussen de 500 en 800 gram. Vanwege de aanhoudende regen heb ik slechts één concurrent die is voorzien van twee hengels. Later zullen dat er nog een paar meer worden maar echt druk is het zeker niet waardoor bijna het gehele water kan worden afgevist.


Het blijft vissen. Terwijl de forellen links, rechts, onder en boven de verschillende kunstaasjes zwemmen, een aanbeet krijg ik niet. Lepeltjes met forel motief of juist firetiger. Spinners met zwart of messing of koper of zilveren blad. De kleinste hornet in verschillende printjes of rapala’s met forel print. Niets. Op de laatste worp wordt nog een fraaie zalmforel gehaakt die mee gaat naar huis om te worden opgegeten.


Ook de vissers met de eerder conventionele aassoorten vangen geen van allen een forel. Slechts de zalmforellen werden gevangen.


Niet vissers denken nu waarschijnlijk dat was één keer en niet weer. Maar niets is minder waar. Een volgende keer wordt met de vlokdobber gevist aan de CJW feather 4. Lijkt me echt kicken om aan deze hengel een aantal vissen te vangen. In de afgelopen dagen is dan ook een tackletainer ingericht voor deze visserij. Dobbers met bijpassende loodjes, speciale wartels, siliconenslang, haakjes, onderlijntjes, loodjes en natuurlijk de bombetta’s. Ik heb er zin aan en krijg waarschijnlijk gezelschap van mijn schoonvader die er net zo over denkt. Na woensdag waarschijnlijk een update.



Bij deze nog even de foto van de gevangen zalmforel.

Na de afgelopen maanden weer eens op stap.

Het gaat heel goed met mijn rug de laatste tijd. Zo goed dat er weer lekker gesport kan worden. Het skeeleren is daarbij favoriet. Maar ook het fietsen op de mountainbike waarbij ook wat onderzoekswerk wordt gedaan naar afgelegen visplekjes heeft mijn aandacht. Omdat vrije tijd echter maar één keer besteedt kan worden komt er van het vissen dus weinig terecht. Met de jongens nog wel een middagje eropuit geweest om met de vaste hengel vis te vangen wat prima is gelukt. Ze hadden beide 19 stuks. Vorige week met Wouter nog anderhalf uur op snoekbaars gevist. Samen wisten we er 4 te vangen. Het vissen met een werphengel wordt veel leuker gevonden dan met een vaste hengel. Vandaag in mijn eentje gevist met de korte mosquito 0 en wat shadjes gemonteerd op een lichte jigkop of aan de dropshot om snoekbaars te vangen. Met 7 snoekbaarzen en 1 baars ben ik prima tevreden. De aanbeten waren geweldig hard. Dat smaakt naar meer. De grootste snoekbaarzen tussen de 60 en 70 centimeter knokken op een karakteristieke manier aan de lichte spinhengel. In het begin krijg je het idee dat er een stuk hout of plastic zak aan de haak hangt. Onder de kant gekomen duikt de snoekbaars iedere keer weer naar de bodem en wordt de hengel tot in het handvat krom getrokken waarbij de slip lijn afgeeft. Prachtig. Een verkeerde afstelling van het materiaal wordt op dit soort momenten direct afgestraft wat resulteert in een gebroken lijn.