Triest.

Sinds lange tijd weer eens de tijd kunnen vinden om met de hengel op pad te gaan. Twee hengels eigenlijk omdat naast de ultralichte spinhengel ook een hele lichte vlokhengel werd meegenomen voorzien van vlokdobberlijn. Met de hoge temperatuur van de laatste weken waren er geregeld groepjes voorns in het oppervlakte te zien als ik met de kinderen aan het fietsen was.
Door de zoveelste stevige onweersbui de afgelopen nacht is het echter danig afgekoeld en er staat ook nog eens een pittig windje waardoor ik de visserij op voorn al snel uit het hoofd kan zetten. Er wordt dus alleen met kunstaas gevist waarbij de nieuwste spinners van Alex eens lekker veel zwemtijd krijgen. De nodige baarsjes worden gevangen maar er is niet echt een vis bij die er op een positieve manier bovenuit steekt. Van snoek geen last gehad.
En dat is niet helemaal waar. Op een gegeven moment kom ik namelijk een snoek tegen boven de meter die al dagen geleden het loodje heeft gelegd. Hoe die hier komt is mij een raadsel hoewel ik natuurlijk wel een idee heb maar niets kan bewijzen. Triest. Ik had hem graag gevangen en weer teruggezet.