Week 50 wintersfeer?

Na weken niet aan de waterkant te hebben vertoefd heb ik dat deze week enigszins goed kunnen maken. Een week met veel regen en een harde wind met windstoten met daarbij de nodige aanbeten van baars en snoek. Er werd gedurende drie dagen gevist tijdens sessies van ongeveer 2 uur.

Ook op het internet ben ik nauwelijks actief geweest de laatste tijd. Wel werden de blogs gelezen en een enkele keer een forum bezocht maar van het schrijven van een artikel is het niet gekomen. Wel ben ik begonnen met een verhaal over het vissen op snoekbaars en baars met de dropshot en de verticaal methode met daarbij een uitleg over wat wanneer te gebruiken en waarom.

De afgelopen week dus gevist met een shadje op baars en met streamers, shadjes en lepeltjes op snoek. Allemaal aan een ultralichte hengel en afhankelijk van de methode met nylon of dyneema op de molenspoel. Dat de vis niet helemaal mijn intenties zou begrijpen blijkt al direct op de dinsdagmiddag.



Dan vis ik met een 5 cm lange Kopyto Relax shad op een 3 grams jigkop onder bruggen gericht op zoek naar baars. Het liefst de wat grotere exemplaren. Dat het niet zo wil vlotten verbaasd me eigenlijk want de omstandigheden zijn zeker niet verkeerd. De baars is echter nauwelijks aanwezig en de vissen die wel gevangen worden komen niet boven de 25 centimeter uit. Toch prachtige vissen die zich helemaal rond hebben gegeten aan het kennelijk overvloedige voedsel. Aangekomen bij een kleine, smalle brug over een sloot die het stelsel van sloten en vaarten verbindt met een daarachter gelegen meer, vang ik na een harde aanbeet de eerste snoek. Het shadje zit voor in de bek waardoor de scherpe tanden het uiterst kwestbare dyneema niet kapot kunnen maken. Een kleine meter verderop wordt weer een snoek gevangen. Voor de zekerheid wordt nu maar een dun staaldraadje gemonteerd. Om een lang verhaal kort te maken volgen er onder deze kleine brug nog 5 aanbeten met evenveel snoeken. Een plek waar normaal gesproken wel de nodige baarzen gevangen kunnen worden maar vandaag dus niet één. Op een gebied van 5 bij 2 meter worden 7 snoeken gevangen.



Als ik op de donderdagmorgen een herkansing krijg wordt als eerste dit gebied onder en rond de brug afgevist met een streamer en een lepel. Wat ik ook probeer, het blijft bij één snoek op de inmiddels bekende roodwitte streamer. Ook het pielen met een shadje onder deze brug levert niets op. Het kan verkeren en telkens als je denkt een bepaald patroon in het gedrag van de vis te hebben ontdekt blijkt dat een volgende keer niet waar te zijn. Ik had namelijk verwacht dat de snoek op weg was naar de paaigronden en op deze strategische plek zich nog even vol wou eten.
Op de vrijdagmiddag staat mijn viswereld op de kop door het vangen van baars aan de lepel en streamer op ondiep water en het vangen van snoek op wat dieper water met de shad. Je vangt de vis waar je hem in deze tijd van het jaar niet verwacht aan een methode die je op voorhand niet zou kiezen. Heel verrassend maar wel leuk natuurlijk.

De komende tijd probeer ik weer geregeld een verslagje met wat fotoos te plaatsen. Een paar uurtjes met de bellyboot eropuit trekt me ook enorm ondanks de lage temperaturen. Afwachten wat het wordt. Ook in huis worden enkele klussen opgepakt nu Sabiene ook naar de basisschool gaat en ik de handen wat vaker vrij heb. Daarnaast heb ik nog een nieuwe aanwinst met een lengte van 230 cm gekocht voor het roofvissen waar het nodige over te vertellen is maar daarover later meer.