zondag 8 augustus 2010

Wouter heeft de smaak te pakken.

Na gisteravond veel vis gevangen te hebben is Wouter vandaag ook vastberaden om het nog eens te proberen. Tegen de avond ga ik met beide kinderen dan ook nog even richting de waterkant om een poging te doen om wat vis te vangen en zijn techniek aan te scherpen.
Het onderhands inleggen gaat al redelijk goed en ook het aanslaan is beheerst. Ik heb het aanslaan vergeleken met het uitdelen van een tik aan iemand. Geen aai, geen dreun maar een tik is genoeg om de haak te zetten.
Na het eerste visje wat al gauw onthaakt kan worden staan er al direct kinderen achter Wouter om te zien hoe hij dat doet. Vol trots laat hij zien hoe de hengel ingelegd moet worden en hoe maden eruit zien. Ook het aanslaan legt hij uit op de manier hoe ik hem dat uitgelegd heb. Nadat Wouter zo'n tien vissen gevangen heeft (hij telt ze niet eens meer)willen de beide andere kinderen ook wel even proberen. Ze zijn hier op vakantie en het klikt direct onderling. Ook zij vangen beide baars en voorn met Wouters hengel en zijn niet bang voor de maden. Integendeel. Het is juist lekker dat gekriebel door de vingers.
Direct onder de kant staat ruim een meter water. Onder dergelijke omstandigheden doen wij Sabiene, die nog niet zwemmen kan, een zwemvestje aan. Niet onverstandig lijkt mij.

1 opmerking:

  1. De vest is haast groter dan Sabiene zelf ;-). Leuk dat ze zo enthousiast zijn zeg! Moet Sabiene niet aan het vilt?
    Groetjes Mar

    BeantwoordenVerwijderen