DVD: Roofvissen in Nederland deel 1. Willem Stolk

Vanuit zijn goed uitgeruste boot neemt Willem Stolk je mee op zoek naar Snoekbaars en baars. Dat daarbij ook nog een 80+ barbeel wordt gevangen is een bonus.
Er wordt uitgelegd hoe de visstek het beste kan worden gekozen als op een plas aan een rivier wordt gevist. De dieptemeter is hierbij een onmisbaar hulpmiddel. Interessante stekken worden vervolgens werpend uitgevist met kleine shadjes op een lichte loodkop. Er wordt veel vis gevangen.

Willem zijn voorkeur gaat uit naar het werpend vissen vanuit een driftende boot of een boot voor anker. Het laatste wordt toegepast om met de dropshot montage een gebied uit te vissen met weer veel aanbeten en vis. Op de techniek van het dropshotten wordt dieper ingegaan.

En dan is de film alweer afgelopen. Krap 27 minuten visplezier met veel kromme hengels en momenten waarin een vis geland wordt.

De film kost net geen tien euro. Misschien een leuk idee voor Shimano om de film kado te doen bij aanschaf van een Yasei hengel.

Boek: Als de rovers jagen. Willem Stolk.

Door omstandigheden vind ik de rust en tijd om weer eens een hengelsportboek te gaan lezen. Deze keer gaat het om “Als de rovers jagen” geschreven door Willem Stolk, een boek uit 2005 wat inmiddels al enkele jaren op de plank ligt te wachten om gelezen te worden. Verder dan het lezen van enkele losse stukjes en het bekijken van plaatjes was het nog niet gekomen.

Het boek wordt in één stuk uit gelezen. Een teken dat het interessant is en mijn nieuwsgierigheid prikkelt. Zijn manier van aanpak heeft namelijk veel overeenkomsten met die van mij. Zijn jachtgebied is echter totaal verschillend omdat zijn favoriete water de rivieren betreft. Daar ben ik een absolute leek, dus extra interessant om te lezen.

Een gedeelte van het boek gaat over het gezichtsvermogen van vissen waarbij gericht onderzoek is verricht in het AMC in Amsterdam. Bevindingen uit de praktijk geven daarna een aardige indruk wat de gevolgen kunnen zijn in onze visserij om deze succesvoller te maken.

Een hoofdstuk over grote vissen ontbreekt in dit boek niet.

Verder geeft Willem een open doekje over de mogelijkheden binnen ons land waarbij ook uitstapjes worden gemaakt naar Spanje en Denemarken.

“Als de rovers jagen” is een boek geschreven uit de praktijk en een aanrader voor roofvissers om te lezen. Het perfectioneren van de methode en het niet klakkeloos aannemen wat anderen schrijven heeft me enorm aangesproken in dit boek.
Een minpuntje is de leesbaarheid van sommige bladzijden. Het contrast tussen foto op de achtergrond en tekst is soms zo klein dat het door mij in ieder geval nauwelijks te lezen is.

Ook zou ik graag eens het verhaal horen over de serie “Yasei” kunstaashengels die Willem heeft ontworpen voor Shimano en of die hengels helemaal aansluiten bij zijn manier van vissen tijdens het werpend vissen met licht kunstaas.
Voor de rest mag er binnenkort van mij een vervolg met de nieuwste bevindingen uitkomen van Willem. Voor wie niet kan wachten is er ook nog de mogelijkheid om te kijken op zijn website www.willemstolk.com

Dropshot of verticalen.

Wanneer gebruik je welke techniek is eigenlijk de vraag. En is de ene beter dan de ander. In het volgende verhaal geef ik mijn mening.



Sinds jaren vis ik verticaal op roofvis. Het gaat me aardig af maar er zijn vissers die het vissen met deze techniek beter onder de knie hebben. Zij zijn namelijk in staat om onder dezelfde omstandigheden meer vis te vangen. Een redelijke graadmeter in hoeverre de techniek wordt beheerst. Met de dropshot daarentegen lukt het me toch iedere keer weer een visje meer te vangen dan de "concurentie". Aan deze methode heb ik dan ook de nodige aandacht besteedt om materiaal en techniek zo op elkaar af te stemmen dat het ruiken aan een shadje al genoeg is om de vis te kunnen haken.


Binnen het verticalen zou je eigenlijk nog een aantal afwijkende visserijen moeten benoemen. Onder verticalen versta ik namelijk het recht onder de top vissen met kunstaas. Het heeft echter onder enkele omstandigheden zijn voordelen om de lijn wat langer te laten en het kunstaas te gaan slepen vlak boven de bodem, het diagonalen.
Ook kan het zijn dat het gebruik van een dood visje op een takel soms beter vangt dan kunstaas. In dit verhaal wil ik echter verder niet moeilijk doen over deze onderverdeling en bovengenoemde visserijen allemaal scharen onder het verticalen.


Verticalen en dropshotten kan eventueel met eenzelfde hengel worden gedaan. Daarbij is persoonlijke voorkeur van doorslaggevend belang. Het is dus best mogelijk dat van verschillende hengels gebruik wordt gemaakt. Algemeen kan worden gezegd dat een dropshothengel een wat zachtere top heeft dan een verticaalhengel. De hengels die gebruikt worden door wedstrijdvissers tijdens het verticalen en keihard zijn vallen dan ook af voor het vissen met de dropshot.





De belangrijkste reden om voor het dropshotten te kiezen is wanneer je te maken krijgt met hangers. Vastzitten aan rommel op de bodem dus, wat geregeld het verspelen van materiaal tot gevolg heeft. En dat gaat heel snel vervelen. Onder die omstandigheden kies ik altijd voor de dropshot. Je zit namelijk minder vaak vast met de dropshot. En als dat wel gebeurd is het loodje met enig gevoel weer los te krijgen. Eventueel wordt alleen het loodje hierbij verspeeld maar komt de onderlijn met kunstaas gewoon weer boven. Een enkele keer zit de haak vast in de rommel en dan wordt ook bij deze methode het materiaal verspeeld.


Verder kun je het beste beide methodes voor handen hebben tijdens een visdag. Het omschakelen tussen beide is zo gebeurd als slechts van één hengel gebruik wordt gemaakt.


Voor mij heeft het vissen met de dropshot enkele voordelen boven het verticalen die ik puntsgewijs zal noemen:

•Slechts één enkele haak is nodig bij shadjes tot 12 cm waardoor het onthaken een peulenschil zal zijn.
•Het lood rust op de bodem waardoor het kunstaas gewichtsloos kan worden gepresenteerd. Het kunstaas wordt dan ook diep genomen waarbij de haak echter bijna altijd voor in de bek van de vis zit.
•Onder moeilijke omstandigheden (veel wind, harde stroming, grote drifsnelheid) is controle nog steeds mogelijk omdat het bonken van het loodje over de bodem gevoeld blijft worden waarbij het kunstaas toch hangervrij van de bodem gepresenteerd wordt.
•Veranderen van kunstaas is zo gebeurd en de kunstaasjes kun je rondom je heen leggen zonder bang te hoeven zijn om in een haak te grijpen. •Een goede stek op afstand is uiterst langzaam af te vissen omdat een minimale beweging van het kunstaas slechts nodig is om een aanbeet te krijgen.
•Omdat het lood bijna altijd op de bodem ligt en werpen niet altijd noodzakelijk is, kan er van een lichtere hengel gebruik worden gemaakt. Hierdoor is de beleving van de gemiddelde vis veel groter.




Allemaal voordelen van het dropshotten boven het verticalen. Toch is het verticalen in al zijn vormen nog steeds razend populair en zal dat de komende jaren ook nog wel blijven. De reden laat zich raden en is te vinden in de ontzettend leuke en actieve manier van vissen met de daarbij behorende resultaten.
Probeer de beide methodes dan ook geregeld uit en profiteer van hun mogelijkheden.
En mocht je nog een uitdaging zoeken het komend seizoen dan is het vissen met een ultralichte spinhengel icm de dropshot misschien iets voor je. Het heeft mij de afgelopen jaren een hele leuke visserij gebracht met soms spectaculaire vangsten waarbij de hengel geregeld tot het handvat werd kromgetrokken.

Heukers.

Op dit moment ligt mijn rug weer in de vernieling en kan ik pas woensdag bij de manueel therapeut terecht. De combinatie met een bronchitus geeft hele leuke effecten en is voor mij nieuw. Hoesten is erg pijnlijk.

Even geen vistrips de komende tijd of verhalen maken achter de peecee omdat zitten niet gemakkelijk is.

Van alweer bijna tien jaar geleden (waar blijft de tijd, ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren) komen deze handgemaakte heukers. Het origineel is van Eric de Lange. Deze versie is iets groter. Later zou ook hij de heukers XL maken. Deze jerkbait is super langzaam te vissen en zwemt van links naar rechts tijdens het binnenvissen (glijder). Als je niets doet blijft de heuker hangen op zijn plaats (suspenderend uitgelood)wat vaak het moment is voor de snoek om toe te slaan. Deze jerkbaits heb ik gemaakt van beukenhout, gespoten met spuitbussen en afgelakt met een 2 componenten blanke lak. Ze wegen ongeveer 50 gram en zijn 13 cm lang.

Streamer only part six, happy hour.

Met nauwelijks wind en een temperatuur rond de tien graden boven nul kan op zaterdagochtend 14 januari de mosquito 1 LV eens lekker getest worden. Het wordt tijd dat aan de hengel de eerste vis gevangen wordt. Met twee doosjes bijpassend kunstaas moet dat gaan lukken. Er wordt gestart met de spinner.
Enkele mogelijke hotspots worden afgevist. Denk daarbij aan afgestorven lelievelden en kruisingen van sloten. Het eerste half uur echter zonder succes maar op een dag als vandaag is het heerlijk om langs de waterkant te lopen. Na de eerste tik hangt een snoek even kort aan de lijn maar weet daarna los te komen. Voor mij een teken om dit gebied wat beter en trager af te vissen. Rond deze tijd van het jaar zie je de snoeken al samenscholen. Waar er dus één is liggen er meer.
De spinner wordt vervangen door een witte streamer die heerlijk langzaam kan worden binnengevist en waarbij deze kleur al het nodige succes hier heeft gebracht. De tweede worp levert een snoek op die, omdat het de eerste is op deze hengel, even op de foto gaat. Het zonnetje breekt zelfs door en een prachtig uurtje met veel actie begint. Naast veel aanbeten en missers zie je ook de snoek achter de streamer aanzwemmen en soms op het laatste moment wegdraaien. Geweldig mooi om te zien.

Tussen 1030 en 1145 worden negen snoekjes rond de 65 cm gevangen die zoveel mogelijk in het water worden onthaakt. Omdat veel vissen in het scharnier zitten gehaakt is dat met een tangetje zo te doen, temeer omdat de haak geen weerhaak heeft.
De lange 5 grammer bevalt prima. De hengel gooit precies en weet de haak goed te zetten. De afwerking is strak en netjes verzorgd met de NT ogen en RVS onderdelen, net zoals de andere hengels uit deze serie. Wat ik mooi vind is de inscriptie CJW op het afwerkplaatje onderaan de kurken handgreep. Dat staat stukken beter dan een egaal plaatje op zo’n handgebouwde hengel.