donderdag 31 januari 2013

Het ijs is verdwenen.

Het ijs is op de meeste sloten en vaarten hier in de buurt inmiddels verdwenen. Op mijn vismiddag (donderdagmiddag tussen 13 en 15 uur) heb ik dan ook mooi de kans om de kleine spinnerbaits te testen aan de edge. En eigenlijk ga ik er ook wel vanuit daarbij een paar mooie baarzen te vangen om dit hoofdstukje af te kunnen ronden. De actie is prima, de spinnerbaits zijn heel goed te werpen aan de hengel maar een aanbeet krijg ik niet. Jammer.
Het is ook niet echt weer voor het ultralichte spinnen. Keiharde wind met windstoten met daarbij geregeld een flinke bui. Snoekweer dus. En dat heb ik dan ook nog een poosje gedaan. De baarzen houden jullie (en ik) tegoed.
Naast de edge ging ook namelijk de longlight 1 mee met een paar spinners die ik gisteren nog had gebouwd. Naar voorbeeld van een Mepps tandem spinner waarbij geen gebruik is gemaakt van RVS draad maar van staaldraad. In mijn geval 80/00 fluocarbon. Over deze spinners later meer.
In ruim een uur tijd werd een groot stuk water afgevist en werden twee snoeken gevangen. De grootste wordt hierbij geplaatst. Een formaat wat een bonusvis is op een 5 grammer en voor rode oortjes zorgt maar wordt gedegradeerd tot slechts een leuke vis op deze plughengel.




Mijn CJW plughengel heb ik verkocht aan Theo. Theo veel plezier ermee. De komende maanden maar eens zoeken naar een andere plughengel met een lengte tussen de 270 en 300 cm met een werpvermogen rond de 45 gram. Hiermee wil ik met groter aas weer wat gerichter op grote snoek gaan vissen volgend jaar.

zaterdag 26 januari 2013

Micro spinnerbaits maken, deel 2.

De afgelopen week in de losse uurtjes nog wat aan het knutselen geweest. Zoals in het vorige bericht te lezen was is een poging gedaan om spinnerbaitjes te maken voor de ultra lichte visserij op baars, snoekbaars en snoek in ondiep water. Niet met het gewenste resultaat helaas. Maar door reacties op mijn blog en via de email is het inmiddels gelukt om hele goede, stabiele spinnerbaits te maken die met de haak onderop, waarbij de haakpunt naar boven wijst, door het water gaan. Het toevoegen van wat gewicht voor de haak in de vorm van een loodhagel klaarde deze klus.

Iemand die graag op deze manier vist zal direct de mogelijkheden zien van dit kunstaas en de voordelen tov ander kunstaas. Omdat de haakpunt naar boven wijst zul je niet gauw vastlopen. Traag binnengevist blijft de spinnerbait actie houden. Er is geen anti kink oplossing nodig zoals bij spinners. Zowel het spinnerblaadje als het twistertje geven signalen af in het water zonder daarbij zwaar aan de hengel te trekken. Een hele mooie aanvulling dus voor de kunstaas collectie van de ultralichte spinvisser.

Genoeg gepraat. Maar even precies aangeven hoe ze gebouwd zijn per soort spinnerbait.


Hier ging het mij uiteindelijk om, spinnerbaits voor de CJW edge. Door het toevoegen van een 1,5 grams loodhagel loopt het kunstaas perfect. De benen van RVS draad zijn 3 cm lang. Spinnerblaadje van 1 cm. Kleine ton wartel met splitring. Haakmaat 4 voorzien van een profiblinker twister.


Een logisch vervolg hierop zijn spinnerbaits voor de CJW mosquito 1 LV en 0 LV. Door twee loodhagels van 1,5 gram te gebruiken loopt ook dit optisch grotere kunstaasje perfect. RVS benen van 5 cm. Spinnerblaadje van 2,5 cm voorzien van tonwartel en splitring. Haakmaat 1 voorzien van twister.


De loodhagels zijn prima te gebruiken om het benodigde gewicht uit te testen. Wel zo fraai is het gebruik van kielloodjes voor het werpgewicht. De afbouw is verder gelijk. Het type met een kielloodje van 5 gram heeft een spinnerblaadje van 3 cm.


Ik schreef eerder ook over een aparte vorm van het frame voor de spinnerbaits. Ze zijn hier te zien. Het spinnerblaadje loopt nu niet recht boven de haak maar er een stukje voor.

Zodra het ijs verdwenen is van de poldersloten worden ze getest aan de hengels.


zaterdag 19 januari 2013

IJsvrij en een poging om micro spinnerbaits te maken.

Vorige week is nog een aantal keren gevist. In de middag waren de snoeken soms goed los. Veel aanbeten of vissen die interesse tonen in het kunstaas maar niet toepakken of op het laatste moment wegdraaien. Mooi om te zien.

Ook nu werd weer gevist met een ultralichte hengel van CJW en streamers of lepels. Zeer langzaam gevist kunstaas aangeboden op de betere plekken levert rond deze tijd zeker vis op.

Deze week ligt het ondiepe water helemaal dicht met ijs. Ik mag ontzettend graag schaatsen dus voor mij geen probleem. De hengels zijn voor zover nodig schoon gemaakt en de molentjes hebben een druppel olie gehad. Voor het wat grotere water moet ik een eindje rijden waarvoor de tijd helaas ontbrak om dat te combineren met vissen.

In de losse uurtjes is dan ook wat geknutseld met RVS draad om hier kleine spinnerbaitjes van te maken. Op zich heel aardig gelukt. Maar in de praktijk doen ze niet wat ik ervan verwacht. De haak voorzien van twister hoort onder het spinnerblaadje te blijven tijdens het binnendraaien. Dat is dus niet het geval. Of ze lopen zij aan zij of het spinnerblaadje loopt zelfs onder de haak. Niet de bedoeling en daar is dus aandacht vereist.

Via email heb ik inmiddels contact gehad met een andere fanatieke roofvisser die ook graag zijn eigen spinnerbaits maakt. Peter Vroegindewey ken ik nog van de periode bij Flitsendnylon. Hij heeft me een aantal ideëen aan de hand gedaan waar ik verder mee kan. Wordt vervolgd.

Bij deze de spinnerbaits voor de 3-5 grammer.




Daarnaast zijn deze spinnerbaits gemaakt voor de edge.


donderdag 10 januari 2013

Het vissen met een lepel in ondiep water.




De vraag werd gesteld hoe een lepel te vissen in ondiep water. Op zich is daar niets bijzonders mee als het materiaal maar goed gekozen wordt en de techniek van het werpen wordt beheerst. Jaren geleden heb ik een algemeen stukje geschreven over het vissen van lepels in ondiep water. Dat zal ik binnenkort nogmaals plaatsen.


Ten eerste is het werpen belangrijk. Na het neerkomen van de lepel in het water mag deze niet aan een slappe lijn naar beneden vallen. De meeste kunstaasvissers zullen de techniek van het afremmen vlak voor het einde van de worp dan ook wel beheersen. Aan een strakke lijn blijft de lepel in het oppervlak hangen zeker als direct met binnendraaien wordt gestart. De lepel blijft vrij van de bodem.


Ten tweede is het soort lepel belangrijk. Deze moet gemaakt zijn van dun metaal en een relatief groot oppervlakte hebben. Hierdoor is het mogelijk om de lepel hoog te blijven vissen. Maar wat is dun en wat is groot. Gemakkelijker is het noemen van een paar types lepel.




Pako PS, S, LS van links naar rechts

Pako 6, 9, 12 (ze zijn er nog groter maar die zijn meer voor het trollen)

Poask lepels mids en lyts zijn een copie van de Pako’s die niet meer worden gemaakt. Ik heb er niet mee gevist maar Hans de Boer kennende zit dat wel goed.

Pelikaan lepels.



Er zullen nog meer geschikte lepels te vinden zijn. Ik hou me graag aanbevolen welke dat zijn. Maar ben je nieuw met deze visserij dan heb je bij gebruik van bovengenoemde lepels en het beheersen van de werptechniek een goed start en is het een kwestie van oefenen om het geheel verder onder de knie te krijgen en uit te breiden.


De meeste lepels komen uit een serie met verschillende maten dus gewichten. Kies die lepel die het beste bij het werpvermogen van de hengel past. Een lepel heeft weinig weerstand tijdens het binnenvissen. De druk op de hengel zal dan ook niet echt groot zijn, zeker niet als je dit vergelijkt met bijvoorbeeld een spinner.

Een lepel mag tijdens het binnendraaien niet tollen. Gebeurd dat wel dan is de inhaalsnelheid te hoog.

Als tijdens het binnenvissen de hengeltop omhoog wordt gehouden is het nog gemakkelijker om de lepel hoog in het water te vissen.

zaterdag 5 januari 2013

Een goed begin is het halve werk.

Op de vrijdagmiddag 3 uurtjes gevist op enkele hotspots. Plekken die elk jaar in deze periode wel weer snoek opleveren. Al deze hotspots hebben gemeen dat het water er net iets dieper is dan in de rest van de polder en er door bebouwing wat beschutting te vinden is.

Er werden 7 snoeken en 1 baars gevangen.



Als eerste werd een pelikaan lepel aan de speld gehangen. Voor mij een nieuw stuk kunstaas. In vergelijking tot andere lepels van Pako die ik graag gebruik geeft deze lepel weinig signaal af aan de hengel. Dat gaat niet ten koste van de vangst zoals blijkt wanneer na de vierde inworp de eerste snoek wordt gehaakt. De vis is waarschijnlijk van achteren over de relatief grote lepel geschoven. In het water zie ik het kunstaas al heel diep zitten waarbij de dreg gehaakt zit tussen de kieuwbogen. Het onthaken gebeurt dan ook door de lijn kapot te knippen om vervolgens de vis via de kieuwbogen te onthaken om daarna direct teruggezet te worden. Even later verspeel ik de lepel. Helaas, ik had nog graag even doorgevist met dit stukje kunstaas om een goed vergelijk te maken met de Pako’s.


Omdat ik veel volgers krijg van kleine baarzen wordt gekozen voor een andere lepel met een baars print. Een groen/paarse Pako 6 met zwarte strepen brengt vervolgens de nodige vis op de kant.




In de laatste 1,5 uur krijg ik geen enkele aanbeet meer. Wat ook geprobeerd wordt. De stekken waar net nog veel gevangen werd blijven visloos. Dit maak je vaker mee in deze periode. De vis lijkt korte actieve periodes te hebben. Vis je net op een verkeerde tijd dan is de kans groot dat je zonder aanbeet naar huis gaat.


Ook vandaag is weer gevist met het nanofil van Berkley. Nu niet met een knoop aan de onderlijn bevestigd maar met een no-knot connector. Een aanrader voor deze lijn. Helaas krijg je door de no-knot wel vaker een mislukte inworp omdat de lijn wordt gegegrepen door deze connector en het geheel in de knoop in het water terecht komt. De connectors zijn zelf gemaakt. Heel gemakkelijk te doen als je over RVS draad kan beschikken.

Heb je geen RVS draad dan is het ook mogelijk om een connector te maken van een paperclip. Dit is een tip van Grieko.