Wie naait zal genaaid worden.

Trotten is een Engelse techniek voor het vissen op stromend water. Er wordt gevist met een dobberhengel en een centrepin. Het aas wordt gevist onder een dobber. Bijvoorkeur een van het model Avon. Anders in ieder geval een pen met een hoog drijflichaam. De truc is vervolgens om de dobber met het aas met zo min mogelijk weerstand op de stroom te laten driften (trotten) naar de plek waar de vis zich ophoudt. Het trotten wordt gecontroleerd met weerstand op de spoel van de pin (duim) zodat het aas voor de dobber uitdrijft in plaats van andersom.

Omdat ik weinig stromend water in de buurt heb moet ik deze techniek nog beter onder de knie zien te krijgen. En als de gelegenheid zich voordoet maak ik daar dan ook dankbaar gebruik van. Gevist wordt met de CSL Xlight van CJW met hierop de Kennet centrepin van Okuma. Het dobbertje draagt 2 AAA loodjes en is zelfgemaakt. Verder gaat een schoudertas van Hardy met hierin verschillende aassoorten en wat klein materiaal mee. Het klapnetje is van het type simplex maar zal in de praktijk bijna nooit nodig zijn. Met dit materiaal is het heerlijk zoeken in de polder naar actieve vis en die wordt dan ook al snel gevonden.

Overal zijn paaiende brasems en voorns te zien maar van de karpers nog geen spoor. De dobber wordt zo afgesteld in het stromende water dat het haakaas over de bodem gaat zonder hierbij te blijven hangen. Er zullen dus ook gedeeltes zijn dat het aas de bodem niet raakt maar dat neem ik voor lief. Geregeld gaat een handje met voer te water waarin ook het nodige aas is verwerkt.

Met een zogenaamde "side cast" wordt het dobbertje netjes ingeworpen en de eerste drift kan beginnen. In dit ondiepe water tot 60 cm blijf ik liever zover mogelijk uit de kant om de vis niet te verstoren temeer omdat de bodem uit veen bestaat waarin trillingen zich heel gemakkelijk kunnen doorgeven naar het water. Met de eerste aanbeet wordt de eerste vis gevangen en er volgen de nodige aanbeten in het verloop van deze anderhalf uur vissen. De techniek van het inleggen, lijn geven en lijn tegenhouden krijg ik steeds beter onder de knie en gaat op een gegeven moment zo goed dat het automatisch lijkt te gaan. Dat is nog wel het mooiste gegeven van deze sessie. Er wordt lekker gevangen waarbij ook de onder paaiuitslag zittende mannetjes brasems zich graag even een oor laten aannaaien door het perfect aangeboden aasje. Wie naait zal genaait worden.